Στο φάρο της Καλιφόρνια

28 04 2015

The Jazz Crusaders – Lighthouse ’68 (1968 – Pacific Jazz – ST-20131)DSC03159

 

…το Ligthouse Jazz Club, εν έτει 1968 οι Jazz Crusaders ηχογράφησαν ένα από τα καλύτερα live στην jazz σκηνή. Με τις πρώτες νότες μπαίνεις σε κλίμα jazz party, ακούγοντας σχεδόν τα ποτήρια να τσουγκρίζουν. Οι μουσικοί σε μεταφέρουν στο Lighthouse παίζοντας με feeling, groove και funk διάθεση. Το ίδιο set να τους έβαζες να παίζουν σε studio δεν θα κατάφερναν να βγάλουν τέτοιο ήχο, τόσο καλό είναι αυτό το live.

DSC03160

Ο δίσκος

Σε μια από τις εξορμήσεις μου για dig στο Μονταστηράκι πέτυχα αυτή την κόπια ένα χρόνο πριν, η οποία ακούγεται υπέροχα. Επανέκδοση του 1982 της εταιρίας Applause Records, στην οποία έχει γίνει πολύ καλή δουλειά. Με 10€-18€ παίρνεις μια δισκάρα που έχει γράψει ιστορία στη jazz να γουστάρεις.

Κατέβασε δωρεάν – κατέβασε με πληρωμή – άκουσε, αν μπορείς αγόρασε το βινύλιο θα μετράει.

  1. Ooga-Boo-Ga-Loo
  2. Eleanor Rigby
  3. Native Dancer
  4. Never Had It So Good
  5. The Emperor
  6. Impressions

Personnel:

Wilton Felder (tenor saxophone), Wayne Henderson (trombone), Joe Sample (piano), Buster Williams (bass), Stix Hooper (drums).

 





Τούρκικα μπάνια…

21 03 2015

…εν έτει 2015 (μιας και οι Τούρκοι εκτός από τον αέρα έχουν αρχίσει να κάνουν βόλτες και στο Αιγαίο) με την ορχήστρα του Don Ellis.

The Don Ellis Orchestra – Electric Bath (1967 – Columbia – CS9585)

DSC03033

Είμαι δύσκολος φίλος, όταν πρόκειται για big band. Ο συγκεκριμένος δίσκος, όμως, με έφτιαξε από τις πρώτες νότες.

«……Ellis had no difficulty in combining metrical complexity with hot blowing. His own solos on «Indian Lady» and «Turkish Bath» are endlessly fascinating. Even seasoned brass players, perhaps forgetting that four-valve horn, still wonderhow some phrases were articulated. The orchestra isn’t quite up to speed all the time. Asking a working band to play and swing in 17/4 is asking a lot, and yet the lineaments of the music are as clear today as they must have seemed baffling 30 years ago. The new issue superbly remastered, with a ripe, fruity bass. Rounding ou entrancing album are the single versions of both the compositions mentioned above. What happened when «Turkish Bath» or «Indian Lady» came on the jukebox or the car radio? How many listeners stopped dancing or wondered if they were on the brink of a Roswell moment? No one else sounded like this. Tough as it sometimes is, Ellis’s music is never less than exhilarating.»

Review taken from the book «The Penguin Guide to Jazz» by Richard Cook and Brian Morton.

Ο δίσκος

Με τέτοιο εξώφυλλο πως να μην ενδώσεις. Στις σημειώσεις κάτω κάτω αναφέρει πως το συγκεκριμένο εξώφυλλο είναι πίνακας στο Λούβρο, «Le Bain Turc» του Ingres Musee. Όταν είχα πάει δεν το είχα δει πάντως. Με τη δισκάρα τράκαρα πριν μερικά χρόνια στον Ζαχαρία. Original, αλλά Demonstration Record-Not For Sale. Αυτές τις κόπιες τις στέλνανε συνήθως σε δημοσιογράφους ή ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπου αν τους άρεσε, περιμένεις να έχει παιχτεί πολλές φορές και γενικά να έχει ταλαιπωρηθεί, αν όχι, είσαι απλά τυχερός, όπως εγώ. Το τσέκαρα σε 3-4 σημεία, στο πικάπ του Ζαχαρία και την έκανα με κάτι λιγότερο από 13€. Happy digging.

DSC03034

Κατέβασε δωρεάν – κατέβασε με πληρωμή – άκουσε, αν μπορείς αγόρασε το βινύλιο θα μετράει.

  1. Indian Lady – 8:06
  2. Alone – 5:32
  3. Turkish Bath – 10:16
  4. Open Beauty – 8:29
  5. New Horizons – 12:20

Personnel:

Don Ellis – trumpet, arranger/ Alan Weight, Ed Warren, Glenn Stuart, Bob Harmon – trumpet / Ron Myers, Dave Sanchez – trombone / Terry Woodson – bass trombone / Ruben Leon, Joe Roccisano – alto saxophone, soprano saxophone, flute / Ira Shulman – tenor saxophone, flute, piccolo flute, clarinet / Ron Starr – tenor saxophone, flute, clarinet / John Magruder – baritone saxophone, flute, clarinet, bass clarinet / Mike Lang – piano, electric piano, clavinet / Frank DeLaRosa, Dave Parlato – bass / Ray Neapolitan – bass, sitar / Alan Estes – vibraphone, percussion / Steve Bohannon – drums / Chino Valdes – bongos, congas / Mark Stevens – timbales, percussion, vibraphone





Πάμε για Prog παραμύθια…

15 03 2015

…με τους Caravan. Μιλάμε για χαλαρή, καλή ροκ μουσική συνδυασμένη με jazz στοιχεία να γουστάρεις.

Caravan – In The Land Of Grey And Pink (1971 – Deram – SDL-R1)

DSC03031

In the Land of Grey and Pink is considered by many to be a pinnacle release from Caravan. The album contains an undeniable and decidedly European sense of humor and charm. In addition, this would mark the end of the band’s premiere lineup. Co-founder David Sinclair would leave Caravan to form Matching Mole with Soft Machine drummer and vocalist Robert Wyatt in August of 1971.

As a group effort, In the Land of Grey and Pink displays all the ethereal brilliance Caravan created on their previous pair of 12″ outings. Their blending of jazz and folk instrumentation and improvisational styles hints at Traffic and Family, as displayed on «Winter Wine,» as well as the organ and sax driven instrumental introduction to «Nine Feet Underground.» These contrast the decidedly aggressive sounds concurrent with albums from King Crimson or Soft Machine. In fact, beginning with the album’s title, there seems to be pastoral qualities and motifs throughout.

continue reading here

DSC03032

Ο δίσκος

Pretty good, θα έλεγα για μεταχειρισμένη κόπια ελληνικής κατασκευής του 1981, με 12€. Κάποια στγμή με ένα πλύσιμο θα παίζει ακόμη καλύτερα. Παράλληλα, το Ελληνικό δαιμόνιο με όνομα πριγκίπησσα πουλάει VG κατάσταση με 22€. Μαζί της και ο Κώστας με NM κατάσταση βινυλίου στα 24€. Έχει πέραση είπαμε το βινύλιο και πολλοί ψάχνουν για θύματα.

Κατέβασε δωρεάν – κατέβασε με πληρωμή – άκουσε, αν μπορείς αγόρασε το βινύλιο θα μετράει. Ξέρεις τώρα, το FLAC αρχείο μουσικής είναι το καλύτερο.

1. Golf Girl – 5:05
2. Winter Wine – 7:46
3. Love To Love You (And Tonight Pigs Will Fly) – 3:06
4. In The Land Of Grey And Pink – 4:51
5. Nine Feet Underground: – 22:40
…Nigel Blows A Tune
…Love’s A Friend
…Make It 76
…Dance Of The Seven Paper Hankies
…Hold Grandad By The Nose
…Honest I Did!
…Disassociation
…100% Proof

Personnel:

Richard Sinclair – Bass Guitar, Acoustic Guitar, Vocals / Pye Hastings – Electric. Guitars, Acoustic Guitar, Vocals / David Sinclair – Organ, Piano, Mellotron, Harmony Vocals / Richard Coughlan – Drums, Percussion / Jimmy Hastings – Flute, Tenor Saxophone, Piccolo / David Grinsted – Cannon, Bell, Wind

Θα σας τινάξει τα μυαλά.





Ένα για την άνοιξη.

5 03 2015

Ήρθε η άνοιξη και μαζί της ήρθε η ώρα να βγούμε όλοι έξω στους ρυθμούς του Ray, για να πάει καλά το καλοκαίρι.

Ray-Acid-f

Ray Barretto – Acid (1968 – Fania Records – SLP346)

Η latin jazz στα καλύτερα της, δοσμένη από τα μαγικά χέρια του Ray. To album αυτό έχει γράψει ιστορία στη μουσική σκηνή της latin – jazz. Μέλι ακούγεται ολόκληρο, ξεσηκώνοντας και τον πιο δύσκολο ακροατή. Η conga του Ray μερικές στιγμές παίρνει φωτιά, αλλά και υπνωτίζει παράλληλα. Η προτίμησή μου γέρνει προς το Acid μαζί με το ψυχεδελικό Espiritu Libre.

Ray Barretto: Acid By JOHN BALLON, Published: October 31, 2003

By the time 1968 rolled around, Ray Barretto was a celebrated studio session player whose hard-driving conga rhythms could be heard all over the records of Dizzy Gillespie, Cal Tjader, Cannonball Adderley, and countless others. Once he dropped Acid onto the music world, Barretto firmly established a reputation for himself as an innovator in his own right.

Like the drug itself, Acid had a mind-expanding influence on everyone, allowing for a far more adventurous and eclectic edge to slip into New York’s Latin music scene. A lot less psychedelic than its title and cover might lead you to believe, Acid remains one of the most far-out fusions of Latin and soul music ever conceived.

Catchy as hell, the records four original Latin/soul numbers («Mercy, Mercy Baby», «The Soul Drummers», «A Deeper Shade of Soul» and «Teacher of Love») are obscure classics loaded with plenty of vintage ’60s soul references—punchy James Brown and Stax Records sounding horns, thickly grooving bass lines, fat-back drums, and cliché soul catch-phrases such as «What I say,» «Lord have mercy,» «Come on, come on baby» and «Sock it to me!»

Περισσότερα θα διαβάσεις εδώ.

Ray-Acid-b

Ο δίσκος

Η δικιά μου κόπια, βρέθηκε μπροστά μου ένα ωραίο πρωινό στο Ζαχαρία, πριν 5-6 χρόνια. Έχοντας ακούσει μόνο το Acid και βλέποντας το όμορφο ψυχεδελικό εξώφυλλο απόφάσισα να το ρισκάρω.. Αποδείχτηκε ότι το συγκεκριμένο lp θα με έκανε να ασχοληθώ περισσότερο με το είδος της afro-latin-jazz. Το συγκεκριμένο βινύλιο είναι μια επανέκδοση του 2008 της ίδιας εταιρίας, όπου έχουν κάνει αρκετά καλή δουλειά και μπορείς να το χτυπήσει άφοβα με 10-12€.

Κατέβασε δωρεάν – κατέβασε με πληρωμή – άκουσε, αν μπορείς αγόρασε το βινύλιο θα μετράει. Ξέρεις τώρα, το FLAC αρχείο μουσικής είναι το καλύτερο.

  1. El Nuevo
  2. Mercy, Mercy, Baby
  3. Acid
  4. Deeper Shade of Soul
  5. Soul Drummers
  6. Sola Te Dejare
  7. Teacher of Love
  8. Espiritu Libre

Personnel:

Ray Barretto – Percussion, Congas, Vocals Big Daddy  –  Bass Rene Lopez  –  Trumpet Roberto Rodriguez  –  Trumpet Adalberto Santiago  –  Vocals, Bells Orestes Vilato  –  Timbales Pete Bonet  –  Vocals, Guiro

Θα σας τινάξει τα μυαλά.





Με τόσο κρύο…

18 02 2015

…θυμήθηκα το Chicago και τη free/avant garde jazz του Drake με τον Anderson.

Fred Anderson & Hamid Drake – From The River To The Ocean (2007 – Thrill Jockey – thrill 183)

B000NQR7N4.01._SCLZZZZZZZ_V42602317_SS500_

Για τους πιο μυημένους που θέλουν να κάνουν dig στη free, αλλά με τον εύκολο τρόπο, ο μεγάλος σαξοφωνίστας Fred Anderson (1929-2010) και ο εκπληκτικός περκασιονίστας Hamid Drake μαζί με μερικούς all stars της free jazz σκηνής του Chicago ηχογράφησαν το 2007 το πιο χαλαρό τους lp. Ο Drake δίνει το ρυθμό και μαζί του οι υπόλοιποι ισορροπούν τέλεια μεταξύ τους, δίνοντας χώρο σε αυτόν τον μεγάλο μετρ του πνευστού να αυτοσχεδιάσει. Περισσότερα θα διαβάσεις εδώ.

Χωρίς λινκ αυτή τη φορά μιας και είναι πρόσφατο lp. Εκτός αν το βρεις μόνος σου.

1. Planet E

2. Strut Time

3. For Brother Thompson

4. From the River to the Ocean

5. Sakti/Shiva.

Personnel:

Fred Anderson: tenor saxophone, Hamid Drake: drums, frame drum,  (4), Jeff Parker: guitar (1,2,4), Harrison Bankhead: cello (2), piano (3), bass (1,4), Josh Abrams: bass (1-3), guimbiri (4,5).

Περιμένοντας να ζεστάνει.





Σήμερα έχει ταινία

16 02 2015

Ήρθε η ώρα να γνωρίσεις τους Death. Ένα proto-punk-rock trio από το Detroit των 70’s το οποίο δεν ήξερε κανείς και κάνει καριέρα τα τελευταία 4 χρόνια. Εγώ πάντως το βινύλιο τους το έχω βάλει στη λίστα μου.

Όλο και κάποιο torrent θα πετύχεις. Εδώ ο υπότιτλος.





Την ώρα που…

11 02 2015

…το χιόνι πέφτει παχύ σε όλη την Ελλάδα, ψάχνω τη καλύτερη γκρούβα για να με ζεστάνει και τη βρήκα στη παρακάτω δισκάρα.

Larry Young ‎– Unity (1965 – Blue Note – BLP 4221)

DSC03021

Η σύμπραξη των Young στο hammond, Henderson στο τενόρο, Shaw στη τρομπέτα και Jones στα drums, δημιούργησαν ένα lp που έχει μείνει στην ιστορία της jazz μουσικής. Είναι από αυτά τα lp που μπορεί να διδάσκονται στην Αμερική, όσον αφορά στη jazz (χωρίς να ξέρω, λέμε τώρα) και στην εξέλιξη της.

DSC03022

Ο δίσκος

Δύσκολη κόπια του 1967 για να την εντοπίσεις, αφού είναι δίσκος που θα τον κρατήσει ο μουσικόφιλος. Οπότε, πας για επανέκδοση, με αυτές να ξεκινούν τη δεκαετία του ’80. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, μιλάμε για blue note, όπου ο πήχης είναι ψηλά, ακόμη και σήμερα, οπότε η ποιότητα είναι αρκετά καλή και στις τωρινές επανεκδόσεις.

Κατέβασε δωρεάν – κατέβασε με πληρωμή – άκουσε, αν μπορείς αγόρασε το βινύλιο θα μετράει. Ξέρεις τώρα, το FLAC αρχείο μουσικής είναι το καλύτερο, στη χειρότερη mp3 320 kbps.

1. Zoltan (Woody Shaw) 7:37

2. Monk’s Dream (Thelonious Monk) 5:45

3. If (Joe Henderson)  6:42

4. The Moontrane (Woody Shaw) 7:18

5. Softy As A Morning Sunrise (Hammerstein, Romberg) 6:21

6. Beyond All Limits (Woody Shaw) 6:02

Personnel:

Larry Young – organ, Woody Shaw – trumpet, Joe Henderson – tenor saxophone, Elvin Jones – drums

Θα σας τινάξει τα μυαλά.





It’s all about the vibes man!

2 02 2015

Βλέποντας τη κίτρινη σκόνη σήμερα το πρωί, σκέφτηκα την αφρικάνικη ήπειρο. Οπότε ένας μεγάλος μουσικός μου ήρθε στο μυαλό, ο Mulatu.

Mulatu Astatke & His Ethiopian Quintet ‎– Afro-Latin Soul (1966 – Worthy Records – W-1014)

DSC03012

 Όπως το λέει και ο τίτλος εδώ έχουμε μια μίξη αφρικανικής μουσικής με λάτιν που μόνο ο Mulatu ξέρει να ανακατεύει. Το αποτέλεσμα είναι ένα lp μοναδικό που δε θα βρείτε πουθενά αλλού.

              Wild! Pulsating! This afro-latin jazz album of Mulatu and His Quintet is an unique and exciting mixture of three cultures: Ethiopian, Puerto Rican and American! During the session, featuring Felix Torres and John Perez on percussions, Mulatu masterfully jumps from vibes to piano to drums. This album is one you will always treasure!  more info here

DSC03013

Ο δίσκος

Μια ωραία πρωία έκανα dig στο Record House στη Ν.Σμύρνη και πέτυχα αυτό το εξώφυλλο. Γυρίζω πίσω και βλέπω τον Mulatu. Ώπα, εδώ είμαστε. Οπότε το χτύπησα και έπεσα μέσα, σε μια άψογη επανέκδοση του 2005 σε βινύλιο 180 γρ., της ίδιας εταιρίας. Προσπάθεια για την original κόπια δεν χρειάζεται να κάνω όταν παίζει στο χιλιάρικο στην παγκόσμια αγορά.

 Όποιος το έχει, μπορεί να το κρατήσει, όποιος πετύχει κόπια βινυλίου ή cd, μπορεί να τα χτυπήσει άφοβα. Κατέβασε δωρεάν mp3, αν μπορείς αγόρασε.
01 – i faram gami i faram (2:19)
02 – mascaram setaba (1:49)
03 – shagu (3:05)
04 – one for buzayhew (4:30)
05 – alone in the crowd (3:55)
06 – almaz (2:53)
07 – mulatu’s hideaway (2:55)
09 – a kiss before dawn (3:10)
10 – playboy cha cha (3:56)

 





Ο Άνθρωπος νυχτερίδα εκτός …

28 01 2015

… από ωραίες ταινίες είχε κάποτε παιχνίδια και εξαιρετική μουσική.

The Sensational Guitars Of Dan & Dale ‎– Batman And Robin (1966 – Tifton – 78DSC03010002)

Rhythm & blues, surf, rock μαζί με hammond & πνευστά συνθέτουν ένα γκρουβαριστό ηχητικό αποτέλεσμα που ακούγεται δυνατά. Όταν ανεβάζεις την ένταση, νομίζεις ότι έχει γίνει μάζωξη από υπερμουσικούς που τζαμάρουν στο σαλόνι σου. Όλος ο δίσκος είναι instrumental, εκτός από το Robin’s theme, στο οποίο νομίζεις ότι τραγουδά η Tina Turner.

Η ιδιαιτερότητα του συγκεκριμένου πονήματος είναι η σύμπραξη των μουσικών με μέλη της Sun Ra Arkestra, μαζί και ο ίδιος ο Sun ra με τους Blues Project.

DSC03011

Το 1966 άρχισε η προβολή της σειράς και την ίδια χρονιά, μια εταιρία παιχνιδιών στο Newark του New Jersey ονόματι Tifton, πλήρωσε αδρά, πιθανότατα περισσότερο απ’ ότι τους ίδιους τους μουσικούς, για τα δικαιώματα των σκίτσων του αγαπημένου ήρωα των παιδιών. Με κωδικό 78002 κυκλοφόρησε το lp «Batman and Robin- The Sensational Guitars of Dan & Dale». Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί, ένα μισάωρο σιξτάδικο μπλουζ τζαμάρισμα απ’ τον έτερο υπεράνθρωπο Sun Ra και τους Blues Project.
Ροκ ριφς και «Δημοσίου Ιδιοκτησίας και Χρήσης» θέματα από Σοπέν και Τσαϊκόφσκι, έως Μπαχ και Beatles, χτισμένα σε blues γρονθοκοπήματα και Booker T-ικά κλωτσίδια, δίπλα στο εναρκτήριο»Batman Theme» του Neal Hefti και ένα μοναδικό κομμάτι με φωνητικά αλά Tina Turner ονόματι «Robin’s Theme»! Ο Sun Ra καθήμενος στο Hammond B-3, εκεί όπου κατά δήλωσή του ο Al Kooper απουσιάζει, το διασκεδάζει δεόντως, οι John Gilmore και Marshall Allen πιάνουν το τενόρο και το άλτο σαξόφωνο αντίστοιχα, ο Pat Patrick το μπάσο και οι Jimmy Owens και Tom McIntosh την τρομπέτα και το τρομπόνι. Φυσικά οι Danny Kalb και Steve Katz ηλεκτρίζουν τις κιθάρες, ο Roy Blumenfeld οπλίζεται με τα ντραμς και ο Andy Kulberg σημαδεύει με το μπάσο.
περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Ο δίσκος

Περιμένοντας υπομονετικά τη κατάλληλη κόπια σε σχέση τιμής και κατάστασης, τη βρήκα επιτέλους στο discogs. Η δίσκος εστάλει από Αγγλία ένταντι 26€! Οικονομικός για original. Δεν με έβαλε σε υποψίες, αφού η χαρά που μου έδωσε η πρωτοχρονιάτικη τσόχα με οδήγησε στο να πατήσω το κουμπί της πληρωμής γρήγορα.

Έφτασε τις πρώτες ημέρες της χρονιάς στραπατσαρισμένος. Από τη συσκευασία φαινόταν ότι κάτι δε πήγαινε καλά. Ο δίσκος είχε λυγίσει, αφού η συσκευασία ήταν από χαρτονάκι λεπτό. Εκτός από τη φτωχή συσκευασία, αποδείχτηκε ότι και η κατάσταση του δίσκου και του εξώφυλλου δεν ήταν όπως περιγράφονταν στη παραγγελία.

DSC03005

Ο πωλητής αμέσα απάντησε στις παρατηρήσεις μου ότι έγινε λάθος και επέστρεψε τα χρήματα ταχύτατα. Προς ενημέρωση ο πωλητής είναι αυτός. Οπότε μικρό το κακό, κρίμα όμως για την original κόπια του 1966, η οποία θα γίνει σουβέρ για το σαλόνι μου. Τουλάχιστον, μας έμεινε το εξώφυλλο να στολίσει κάποια γωνία τοίχου.

DSC02999

Μένω λοιπόν με το download έως την επόμενη φορά.

Όποιος το έχει, μπορεί να το κρατήσει, όποιος πετύχει κόπια βινυλίου ή cd, μπορεί να τα χτυπήσει άφοβα. Κατέβασε δωρεάν mp3, αν μπορείς αγόρασε.

1.Batman Theme
2.Batman’s Batmorang
3.Batman and Robin Over the Roofs
4.Penguin Chase
5.Flight of the Batman
6.Joker Is Wild
7.Robin’s Theme
8.Penguin’s Umbrella
9.Batman and Robin Swing
10.Batmobile Wheels
11.Riddler’s Retreat
12.Bat Cave

Personnel:
Sun Ra (organ), John Gilmore (tenor saxophone), Marshall Allen (alto saxophone), Pat Patrick (bass), Jimmy Owens (trumpet), Tom McIntosh (trombone), Danny Kalb (guitar), Andy Kulberg (bass), Steve Katz (guitar), Roy Blumenfeld (drums).

 

 





The city is a jungle…

14 01 2015

…and I’m a beast.

The Cramps – Psychedelic Jungle (1981 – IRS Records – SP 70016)

DSC03006

Επιστρέφω με rockabilly μιας και με έχουν πιάσει τα κρύα, έβγαλα τις προάλλες και βελόνιασια το Psychedelic Jungle. Rockabilly, Garage, Pshychobilly, Horror, Halloween, Fun κανα σφηνάκι τεκίλα και ζεστάθηκες με τους Cramps. Ίσως το καλύτερο lp τους είναι το παρόν οπότε μη χάσεις την ευκαιρία. Το review από το φίλο με το λινκ.

 Halloween, being my all-time favorite holiday, solely means two things; Evil Dead movie night, and listening to Psychedelic Jungle by The Cramps for the entire month of October. This rockabilly gem with a ghoulish twist is not only innovative, but it also created the subgenre “Psychobilly.” If Elvis Presley was a zombie, paired with a skeleton playing bass, maybe even a howlin’ werewolf drummer and ghosts in the background, I’d imagine that they would be similar to The Cramps.
     In 1981 The Cramps led by husband and wife duo Lux Interior and Poison Ivy Rorschach released their masterpiece Psychedelic Jungle. Their second, and later to be considered their greatest album starts off with a real killer Green Fuzz. This song is a rockabilly declaration that the band is green, slimy and coming your way. With thick bass lines and a sprinkling of 12 bar blues, Goo Goo Muck also incorporates Zappa-esque howls and caws to concoct a horrific mixture with ghostly overtones. The song Voodoo Idol uses a raw and edgy sound as Lux’s spine-chilling vocals compliment the overall macabre theme.  One of the more catchy songs on the album, The Crusher is a morbid dance song where Lux encourages everyone to do such dances as “The Eye Gouge” and “The Hammerlock.” Lux shows his twisted sense of humor through one of the albums better tracks, Don’t Eat Stuff Off the Sidewalk. Through voodoo-like drum rhythms and eerie guitar riffs, Lux croons, “You don’t need it/ So don’t eat it/ No, don’t eat stuff off the sidewalk.”
     Overall, I can’t help but smile at this entire album and think that it is pure genius. With Poison Ivy’s rhythm guitar and Lux Interior’s nonsense lyrics Psychedelic Jungle is sort of a satirical ode to old school horror b-movies. With their characteristic groove, classic sound, innovative psychobilly rock, and perfect delivery, The Cramps are undeniably a must-have addition to any Halloween playlist.

DSC03008

Όποιος το έχει, μπορεί να το κρατήσει, όποιος πετύχει κόπια βινυλίου ή cd, μπορεί να τα χτυπήσει άφοβα. Κατέβασε δωρεάν mp3, αν μπορείς αγόρασε.

01. Green Fuz
02. Goo Goo Muck
03. Rockin’ Bones
04. Voodoo Idol
05. Primitive
06. Caveman
07. The Crusher
08. Don’t Eat Stuff off the Sidewalk
09. Can’t Find My Mind
10. Jungle Hop
11. Natives Are Restless
12. Under the Wires

13. Beautiful Gardens

14. Green Door

Personnel:

Lux Interior – vocals / Poison Ivy Rorschach – guitar / Kid Congo Powers – guitar / Nick Knox – drums

Bonus